(Ein/mein) ihr Kind: 1e (en 4e naamval).

In deze zin is Kind samen met Mutter onderwerp: die Mutter und ihr Kind.

De vorm van de 1e en 4e naamval onzijdig is gelijk, dus geen uitgang bij ein, mein, ihr, unser, euer.

Het bijvoeglijk naamwoord jüngst- krijgt de uitgang -es:

das jüngste Kind - ihr jüngstes Kind.

ihres jüngsten Kindes = 2e naamval: van haar jongste kind

ihr jüngsten: deze combinatie bestaat niet

Let op het verschil in betekenis van du sollst en du solltest.

du sollst: jij moet op gezag van iemand

du solltest: je zou moeten / je kunt beter, dus een advies

Die twee letters (-te-) maken dus een groot verschil in betekenis.

Deze werkwoordvorm is een conjunctief (aanvoegende wijs) van het werkwoord sollen.

je mag: du darfst

je zult: du wirst (toekomst)

Es ist eben so: (jammer, maar) het is nu eenmaal zo /

het is zó en niet anders!

Om het even / maakt me niet uit:

het meest gebruikt is 'Es/das ist (mir) egal'.

Das ist mir wurscht: het kan me niet schelen, het zal me een worst wezen. Informele spreektaal (wurscht is een dialectvorm van 'die Wurst').

die Beziehung: relatie

die Empfehlung en der Rat: advies voor een bepaald product (ich empfehle dir ...) / of een manier van handelen (jemandem einen guten Rat geben. Ich rate dir ...)

(aan) iemand iets (aan)raden: dir/ihm/Ihnen, dus 3e naamval

die Beratung: voorlichting/advisering, ook: beraadslaging