sich gewöhnen an: wederkerend (ich gewöhne mich), gevolgd door an: 4e naamval.

Ich habe mich an (dich/ihn/den Zustand etc.) gewöhnt: de voltooide tijd wordt met haben gevormd.

Dit is een vaste combinatie van een 'mentaal' werkwoord met een voorzetsel. Net als denken an, glauben an en enkele meer: + 4e naamval.

Das ist ätzend (bijtend als bijvoorbeeld zoutzuur): geeft een duidelijk negatief oordeel over een bepaalde zaak.

Het is dus geen uitroep van verbazing/twijfel zoals

'Das kann doch nicht wahr sein' en 'Das ist nicht dein Ernst': 'Dat meen je niet, dat is toch niet serieus bedoeld?'

Das ist eine Wucht: dat is een geweldige topper!

das Gericht: de rechtbank (het gerecht)

Woorden die met Ge- beginnen en met -t eindigen zijn overwegend onzijdig.

Verbonden door ist (koppelwerkwoord) staan beide in de 1e naamval.

Das Bundesverfassungsgericht toetst wetten en regels aan de hand van de grondwet (die Verfassung, das Grundgesetz). In Nederland is dat de taak van de Eerste Kamer. Globaal is das BVG verder vergelijkbaar met de Hoge Raad in Nederland.

Wisselvoorzetsel auf: 3e naamval bij een rust (sitzen, liegen).

Ich sitze auf dem Pferd. Das Glück liegt auf dem Rücken der Pferde.

Vergelijk: 'Ich steige auf das Pferd' geeft een beweging aan, dus 4e naamval.

Der Rücken: mannelijk woord, herkenbaar aan de uitgang -en. Net als bijvoorbeeld ook der Garten, der Laden, der Wagen.